آیا سرخ کن های بدون روغن سرطان زا است

آیا سرخ کن های بدون روغن سرطان زا است

آیا سرخ کن های بدون روغن سرطان زا است

برای خرید انواع سرخ کن های بدون روغن ، اصل و با کیفیت اینجا کلیک کنید

.

.

و یا برای استعلام قیمت ها و مشاوره قبل از خرید با ما تماس بگیرید

خط پایین

آکریل آمید یک ماده شیمیایی است که می تواند با فرآیندهای پخت از جمله پخت، سرخ کردن در هوا و برشته کردن ایجاد شود.

بر اساس نتایج مطالعات روی حیوانات آزمایشگاهی، آکریل آمید یک سرطان‌زای احتمالی برای انسان در نظر گرفته می‌شود.

با این حال، هیچ شواهد قطعی مبنی بر ارتباط مصرف آکریل آمید در رژیم غذایی با سرطان در انسان وجود ندارد.

سرخ کردن هوا چگونه کار می کند؟

سرخ کن های هوا با ایجاد یک غبار ریز از قطرات روغن کار می کنند که در حضور هوای گرم در اطراف غذا به گردش در می آیند.

در این نوع پخت روغن کمتری مصرف می شود و نسبت به روش های معمولی سرخ کردنی دوستدار محیط زیست است.

از آنجایی که در سرخ کردن هوا روغن کمتری نسبت به سرخ کردن سنتی مصرف می شود، غذاهایی تولید می کند که چربی کمتری نسبت به غذاهای سرخ شده دارند.

با این حال، از آنجایی که انتقال حرارت از طریق هوا نسبت به روغن کارآمدتر است، فرآیند سرخ کردن هوا حداقل دو برابر سرخ کردن سنتی طول می کشد.

آیا سرخ کن ها باعث سرطان می شوند؟

تجهیزات سرخ کردنی در هوا باعث ایجاد سرطان نمی شوند، اما فرآیند سرخ کردن در هوا منجر به تشکیل ترکیبات خاصی مانند آکریل آمید می شود که با ایجاد سرطان مرتبط هستند.

آکریل آمید به عنوان یک سرطان زای احتمالی برای انسان طبقه بندی می شود.

آکریل آمید زمانی تشکیل می شود که غذا تا دمای بالاتر از 120 درجه سانتیگراد (120 درجه سانتیگراد) یا 250 درجه فارنهایت (250 درجه فارنهایت) گرم شود.

قندها و اسیدهای آمینه موجود در غذا منجر به تشکیل آکریل آمید می شود.

غذاهایی که کربوهیدرات بالایی دارند، مانند چیپس سیب زمینی، سیب زمینی سرخ کرده و محصولات پخته شده حاوی بالاترین سطح آکریل آمید هستند، اما ماهی، گوشت و سبزیجات هنگام پخته شدن مقادیر کمتری آکریل آمید تولید می کنند.

آکریل آمید چیست؟

آکریل آمید یک ماده شیمیایی صنعتی است که در ساخت پلاستیک، چسب و کاغذ استفاده می شود.

همچنین در دوغاب ساختمانی و به عنوان عامل غلیظ کننده در محصولات آرایشی و بهداشتی استفاده می شود.

جزء دود سیگار است.

آکریل آمید یک نوروتوکسین است که می تواند باعث مشکل در راه رفتن، ضعف عضلانی و کاهش حس در دست ها و پاها پس از قرار گرفتن در معرض سطح پایین در محل کار شود.

آکریل آمید همچنین می تواند با DNA، RNA و فرآیندهای سلولی تعامل داشته باشد و باعث ایجاد سرطان در حیوانات آزمایشگاهی شود.

با این حال، تا به امروز هیچ مدرک قطعی مبنی بر اینکه آکریل آمید باعث ایجاد سرطان در انسان می شود، وجود ندارد.

چقدر آکریل آمید بی خطر است؟

در محیط های شغلی، قرار گرفتن کوتاه مدت در معرض آکریل آمید با بی حسی در دست ها و پاها، بثورات پوستی و لایه برداری و ضعف پا همراه است.

کارگرانی که تماس مزمن ناشی از کار با آکریل آمید دارند ممکن است دچار مشکل در راه رفتن یا سایر علائم و نشانه های عصبی شوند.

ایمنی مصرف آکریل آمید غذایی در انسان نیز مورد ارزیابی قرار گرفته است، اما رابطه واضحی بین دریافت آکریل آمید رژیم غذایی و سرطان ایجاد نشده است.

مقدار مطمئن آکریل آمید رژیمی ناشناخته است.

آیا آکریل آمید در غذا وجود دارد؟

حضور آکریل آمید در محصولات غذایی ابتدا در سال 2002 شناسایی شد.

تشکیل آکریل آمید مسئول ظاهر برشته، قوام پوسته و طعم غذاهای پخته شده است.

غذاهای سوخته یا با پوسته تیره حاوی مقادیر بیشتری آکریل آمید نسبت به غذاهای سبک تر هستند.

در حالی که مصرف آکریل آمید بر اساس عادات غذایی متفاوت است، انسان به طور متوسط ​​روزانه 0.4 میکروگرم آکریل آمید به ازای هر کیلوگرم وزن بدن مصرف می کند.

آیا آکریل آمید در قهوه وجود دارد؟

دانه‌های قهوه در دماهای بین ۲۲۰ تا ۲۵۰ درجه سانتی‌گراد (۴۲۸ تا ۴۸۲ درجه فارنهایت) برشته می‌شوند و فرآیند برشته کردن در این دماها آکریل آمید تولید می‌کند.

عوامل متعددی بر میزان آکریل آمید موجود در دانه‌های قهوه تأثیر می‌گذارند،

از جمله گونه‌های قهوه (قهوه عربیکا به طور کلی محتوای آکریل آمید کمتری نسبت به قهوه روبوستا دارد)،

فرآیند برشته کردن (برشت‌های عجیب، کوتاه‌تر و سبک‌تر منجر به سطوح بالاتر آکریل آمید می‌شوند).

و زمان نگهداری (محتوای آکریل آمید با زمان نگهداری طولانی تر کاهش می یابد).

کافئین زدایی بر محتوای آکریل آمید قهوه تأثیری ندارد.

ترجمه مقاله